IX. mende erdialdeko planoetan agertzen da Benta, baita 1864ko  “Nomen clátor de la Provincia de Guipúzcoa”  delakoan ere, “ Venta-berri” izenarekin, udaletxetik 3.400 metrora kokatua. Zerrenda horretan baserri moduan agertzen da, baina lehenago ostatua izan zela dio: “Esta casa de labor fue en otro tiempo casa-posada por cuyarazón conserva aquel nombre.” Benta baserri txikia zen, 12x9 metrokoa, osorik harriz eta manposteriaz egina. Bi ur-isuritako teilatua zuen. Dirudienez XVIII. mendearen bukaeran edo XIX.aren hasieran egindako ostatua zen. Bentako alaba den Maritxu Aizpuruak bertan familia “indiano” (bere hitzetan) bat ezagutu zuela kontatzen du, baina beharbada ijitoak izango zirela pentsatzen du. Berak ez zuen taberna edo antzekorik ezagutu, ezta bere gurasoek ere seguru asko. Nonbait, taberna zenean, behin bezero batzuk sartu zirenean, ontziak zikinak edo ondo garbitu gabeak jarri zizkietela eta...“basoak zikinak! Hau benta zikina!” esan, eta horrelaxe hartu zuen Bentazikin izena. Maritxuren hitze- tan, oso baserri ederra zen, aberatsa eta erosoa. Garai hartan zortzi edo bederatzi behi eta idi pareak hazteko erraztasun osoa zuten. Etxean beti morroi bat aritzen zen, eta neskamea ere bai, haurrak txikiak ziren bitartean. X Benta Kalezar 1970 Benta. Argazkia: Jose Luis Kamino Aizpurua.